Boekrecensie: Facebook
Het meest gelezen boek van dit moment, en van vele momenten voor en na dit moment, is zonder twijfel Facebook. Vele miljoenen slaan het dagelijks open, lezen een stukje en praten vervolgens over wat ze zojuist gelezen hebben. Het is Facebook voor en Facebook na. Zo’n boek verdient dus ook een eerlijke recensie van een oplettende lezer.
Lezen zonder Facebook
Zelf ben ik lang een oplettende lezer geweest. Ik had al Facebook toen de rest van Nederland nog op Hyves zat, want ik woonde toen in België en daar kwam het iets eerder op. Ik las Facebook en schreef erop en toen die functie er later bij kwam, likete ik ook van alles en kreeg ik zelf af en toe duimpjes onder mijn naam. Zo had ik een leven op Facebook. Tot oktober vorig jaar. Toen heb ik, impulsief haast, mijn account gewist.
Dat betekent dat ik nu van twee dingen weet heb: van ’n leven mét Facebook, en van ’n leven zonder. Leven zonder Facebook bleek best goed mogelijk te zijn. Ironisch genoeg had ik ineens méér contact met mijn vrienden (en tegelijk minder met adverteerders, vage kennissen en meisjes die ik ooit ‘ns in ’n café moet hebben gezien en daarna nooit meer). Er werd meer gemaild, meer afgesproken en meer gepraat. Facebook bleek eigenlijk nergens voor nodig.
Eén les trok ik wel: zonder Facebook ben je ’n heel stuk minder jarig. De tijd van verjaarskalenders op de plee is voorbij. Mensen hebben geen idee meer. Dat doet vermoeden dat dit meestgelezen boek wel meer invloeden heeft op ons dagelijks leven en onze vriendschappen. Zo werd mijn resolute besluit van oktober geleden ineens een onderzoek. Verderlezen…