De Kleine Deugniet heropend

’t Vorig weekend dichtte ik op de lege vaten van De Kleine Deugniet. Dit Alkmaarse biercafé stond op ’t punt van verhuizen en daarom ging ’t wat dagen dicht. Gisteren heropende De Kleine Deugniet op de nieuwe locatie: Gedempte Nieuwesloot 117.

Alkmaarse bierhistorie

Alkmaar is ’n oude stad met veel biergeschiedenis. De Kleine Deugniet is daar maar ’n klein stukje van, ’n bladzijde aan het einde van het nog ongeschreven bierboek – maar toch is de rol van dit café in de tegenwoordige Alkmaarse biercultuur niet bescheiden. In 2012 werd het opgericht door Remco Voskuyl, die toen nog maar net terug was uit België, waar hij al de nodige ervaring had opgedaan met Belgisch bier. Dat was dan ook het thema van zijn nieuwe café: Belgisch bier.

2012 is niet eens lang geleden, maar toch ’n andere tijd wat bier betreft. Nederlands speciaalbier was toen net aan een voorzichtige opmars bezig, de kwaliteit was er al wel, de bekendheid bij het grote publiek nog niet. Ik was in die tijd, ook op mijn blog, een actief pleitbezorger van Nederlands bier en zodoende eigenlijk ’n beetje teleurgesteld: een Belgisch biercafé, moest dat nou?

Remco wist dat ijs gelukkig gauw te breken, niet alleen bij mij, maar ook bij de andere Alkmaarse bierliefhebbers. De Kleine Deugniet liet zien dat Belgisch bier echt meer is dan alleen dubbels en tripels, door innovatieve brouwerijen als Viven en Dochter van de Korenaar al vroeg een plek te geven. En zeker ook liet De Kleine Deugniet zien dat ’n biercafé meer is dan alleen ’n mooie bierkaart: de gemoedelijke sfeer in het proeflokaal was eveneens een dwingende reden om hier vaak terug te keren.

Zo groeide De Kleine Deugniet groot. Het werd drukker en voller, er kwamen steeds meer nieuwe bieren bij – ook Nederlandse, natuurlijk wel. Er kwam zelfs ’n tweede barman bij (Rick) en die nam ook weer eigen bieren mee, van Struise tot Põhjala uit Estland. Groeien kon de Deugniet, omdat de dorst voor goed bier groeide, in Alkmaar en in heel Nederland… Maar groeien kon de Deugniet uiteindelijk niet meer op de oude locatie, die werd echt te klein.

  • Kleine Deugniet oud
  • Kleine Deugniet nieuw
  • Ome Rem
  • Mechels bier
  • Kleine Deugniet taplijst

Het nieuwe pand

“Het nieuwe pand” was al ’n tijdje een terugkerend gespreksonderwerp, dat met de nodige geheimzinnigheid omgeven bleef, want welk pand nu dat nieuwe pand moest worden – daaraan ging wel een zoektocht vooraf. Uiteindelijk werd een groot pand gevonden aan de Gedempte Nieuwesloot, café Rickies, en in dat pand zou ’t gaan gebeuren, na een flinke verbouwing weliswaar.

De keuze voor de Gedempte Nieuwesloot, de straat van de markt en van de kermis, de straat van volkscafés ook, past in een trend: deze straat is in opkomst, er komen mooie zaakjes bij. Zo is er het Alkmaars Koffiehuis, schuin tegenover het nieuwe pand van De Kleine Deugniet, waar zeker ook aandacht is voor goed lokaal bier. Iets verderop is er Aloha, waar je de beste hamburgers van Alkmaar kunt proeven bij Duits pils of IPA van Zeglis. En nu is er dus De Kleine Deugniet, een volgende impuls. Goed voor de straat, goed voor de stad.

Goed voor De Kleine Deugniet, dat ook natuurlijk! Het verbouwde pand biedt volop ruimte voor meer bier, meer mensen en meer gesprekken. 17 tappunten zijn er, een Alkmaars record. Transparante bierkoelkasten laten zien wat voor moois er op fles is. Het interieur is bruin, maar toch eigentijds. Mooi is de nis tegenover de bar, waar je je terug kunt trekken zonder het gesprek te moeten missen. Aan de muur verwijzingen naar Mechelen. Toeval? Eén van de vaste gasten, de “Huisbelg” zogezegd, is een Mechelse dame… Zo voelt al het nieuwe óók vertrouwd.

De Kleine Deugniet klaar voor de toekomst

Bierstad Alkmaar, ik heb die term hier vaker laten vallen. Want Alkmaar is een prima bestemming voor bierliefhebbers, met een heus biermuseum, het mooie proeflokaal De Boom daaronder, leuke cafés en eethuisjes die weten wat goed bier vermag, en nu dus het heropende proeflokaal De Kleine Deugniet, met 17 tappunten, veel Alkmaarse gemoedelijkheid en veel verrassingen van brouwerijen uit België en vele andere inspirerende bierlanden. De Kleine Deugniet schrijft geschiedenis, maar wijst ook de weg naar de toekomst.

Eén reactie

Wat hier staat, is van Marcel Plaatsman - van mij dus. Ik heb het geschreven, anders stond 't hier niet.