oktober | 2014 | Plaas' vermannen

Terug naar Praag

24 okt 2014

Meisjes van ’n jaar of veertien kunnen soms zo raar verliefd zijn, op een jongen ouder en ver weg, een jongen waarvan je toch zou denken dat zij ook wel weten dat ‘ie onbereikbaar is – wat ze dan ook meestal wel weten. Zulke verliefdheden zijn veilige verliefdheden, verliefdheden waar nooit van wat hoeft te komen, maar die tenminste wel voorzien in de behoefte gewoon een keer verliefd te zijn. ’t Is vertederend en ongevaarlijk. Voor de rest zijn die meisjes dan nog te onzeker.

Toen ik nog veertien was moet ik ook onzeker zijn geweest, zoals iedereen dat op die leeftijd is, jongens ook. Verliefder werd ik er niet van en verder ook niet meisjesachtig, wat grappig zou zijn geweest. Toch denk ik nu dat ik zo’n zinloze, tedere en ongevaarlijke jeugdliefde wel heb gehad. Die liefde was Tsjechië, Praag in het bijzonder, een land waar ik tot twee keer toe bijna op vakantie ging, tot m’n ouders de reis weer annuleerden, omdat zij ook onzeker waren en toch geen veertien meer.

Verderlezen…

Heinekens regenzomer

22 okt 2014

Ook dit najaar moet de firma Heineken slechte verkoopcijfers openbaren. De verkoop van bier daalde in heel Europa met wel 5%. Toch gelooft Heineken niet dat zoiets hun bedrijfsvoering, hun producten of hun imago aan te rekenen valt. Welnee, het ligt aan de regenachtige zomer, schrijft Heineken, en die uitleg neemt de NOS klakkeloos over: “Heineken baalt van regenzomer”.

Regenzomer? Ja? Goed, het heeft in augustus regelmatig geregend en ik herinner me zelfs een gruwelijke plensbui die mijn stadswandeling onmogelijk maakte, waardoor ik en mijn gezelschap in een café zijn blijven hangen, maar een echte regenzomer zou ik de voorbije tijd niet willen noemen. Heel dikwijls was het prettig terrasweer en vaak ook was het gewoon drukkend warm. Een Hongaarse kennis van mij die drie weken in Nederland was had nooit verwacht dat ons Noordzeeland zulke zomers hebben kon. Toch hadden we er één.

Heineken zag die zonneschijn niet, Heineken miste de bijna-hittegolf, Heineken vond geen terrasjes en zelfs geen cafeetje om even te schuilen bij een bui. Deze zomer heet voor Heineken regenzomer, want Heineken verkocht minder bier dan vorig jaar. Verderlezen…

Ward Ruyslinck ging voorbij

5 okt 2014

Mijn vader is ooit een lezer geweest. Hij las als kind elke dag en heel veel, dat heeft hij mij verteld. Tegenwoordig leest hij zelden nog boeken. Wel print hij het internet uit, dat hoort bij zijn generatie.

Toen ik interesse kreeg in de grotemensenliteratuur zocht ik in de boekenkasten thuis naar boeken om mee te beginnen. Er stond ’n Couperus die m’n moeder ooit van haar zus cadeau gekregen had: Van oude menschen, de dingen, die voorbij gaan…. Daar moest ik maar niet mee beginnen, zeiden de grote mensen. Gelukkig stond er ook iets van Ward Ruyslinck en dat hadden we niet gekregen, mijn vader had het boekje zelf gekocht.

Ik heb het boekje uit de kast gepakt en mijn vader er naar gevraagd. Het was een oud bibliotheekboek, “Afgeschreven” stond er, en Het reservaat. Veel had ‘ie er niet voor betaald. Waarom was het er, waarom had hij het gekocht? Verderlezen…

Archief oktober 2014