Biergondisch Alkmaar

Nederlanders houden Belgen voor bourgondisch. Dat krijg ik altijd weer te horen als ik vertel dat ik in België heb gestudeerd en anders hoort m’n vrouw het wel, want die is er geboren en getogen. Meestal hebben die Nederlanders dan wel een beeld van bourgondisch in hun hoofd dat niet helemaal klopt met de Belgische definitie. Ze denken dan aan heel veel krullen en liflafjes en ander hoogculinair gedoe, terwijl bourgondisch in de eerste plaats staat voor lekker eten en drinken waar je zin in hebt. Een stevig bord stoemp en een goeie pot bier, dat is ook bourgondisch. Wat dat betreft zou het voor Nederlanders helemaal zo exotisch niet hoeven zijn.

Bourgondisch genieten in Alkmaar

Dat je heel bourgondisch kunt leven in Alkmaar bewijzen mijn Belgische eega en ik als geld en weer het ’n beetje toelaten het liefst elke dag. Ook zoonlief doet al een aardige duit in het zakje, al geloof ik dat er in zijn definitie van bourgondisch iets meer plek is ingeruimd voor “je lijf en het meubilair ondersmeren”, maar goed, bij bourgondisch gaat het dus in de eerste plaats om waar je zélf zin in hebt, dus hij heeft ’t heus begrepen. In Alkmaar kun je heerlijk eten en drinken en het kan in een gemoedelijke sfeer, dat laatste vind ik zelf ook wel van belang.

Op mijn website heb ik al vaker een lans gebroken voor de fijnere bourgondische gelegenheden in onze stad. De Binnenkomer noem ik graag nog maar eens even. Daar kun je ook gewoon warm lunchen, wat in Nederland nog steeds te zeldzaam is. De keuken is er ook tot laat nog open, waarvoor alle lof. Want bourgondisch is ook: eten wannéér je dat wilt. Ik teken meteen wel aan dat er wat dat betreft echt nog wel veel te winnen is. Toen ik onlangs in Brussel was en nog met ’n laat hongertje kampte, kon ik gewoon bij een buurtrestaurantje terecht voor een stevig bord eten om middernacht en een glas Orval. Fantastisch. Maar het begin is er tenminste.

Een belangrijk begin is ook gemaakt door “ome Rem” van De Kleine Deugniet, die in het kleine zaakje aan de Koorstraat ’n heel mooi bourgondisch proeflokaaltje heeft kunnen doen ontluiken; inmiddels is dit café groot geworden en zit het op de Gedempte Nieuwesloot. Er komt zelfs een festival uit voort. Daarover zo meer. Nu eerst mijn wanklank.

Niet mogen genieten

Want het begin is er dan wel, als het aan bepaalde lieden ligt is er ook meteen weer een einde. Dat mooie bourgondische leventje van ons, dat zint niet iedereen in Alkmaar. Altijd kom je wel weer lieden tegen die niet willen dat je geniet. Die bassen dan dat je je niet zo aan moet stellen, die jeremiëren dat je geen halve liter moet bestellen want je bent toch zeker geen Duitser, die vinden maar dat je moet wachten en kniezen en je voegen moet naar hun bekrompen regeltjes. Die mensen hebben de macht bij de gemeente.

Nou zou je zeggen, de gemeente, dat zijn wij allemaal – we zijn immers democratisch en zo. Zonder nu te vervallen in allerlei politiek geneuzel, durf ik wel te stellen dat de praktijk een stuk weerbarstiger is. De stijve bureaucratie die hier in de Franse tijd van bovenaf is doorgedrukt houdt nog altijd stand. En dus zitten wij in Alkmaar met een gemeente die vindt dat je je bier maar uit plastic moet drinken. Dat is slecht voor het milieu en het is ook slecht voor dat bier, maar die argumenten tellen blijkbaar niet. De bourgondische bierliefhebber die z’n prachtgebrouw uit een glas wil drinken komt er in Alkmaar bekaaid af.

Een heel fraai festival voor wie wél wil

Dat brengt me terug bij het bierfestival waar ik het net al kort over had. Het heet The Beergarden. Je zou denken, dat festival heeft alles mee. Een leuke stad, een leuk publiek, zonnig zomerweer en dus een prachtzaak die er de aanjager van is… Maar ze hebben daar nu wél een ban op glas gekregen. Een zeecontainer vol plastic, dat is wat er van de bourgondische gedachte aan een echt glas bier overblijft. Daar mogen ze best ’n beetje over mopperen.

Maar de echte bourgondiër moet militant wezen. We zullen genieten, ondanks alle tegenwerking. En dus raad ik iedereen aan om vooral te gaan, zondag. De bierlijst geeft er alle reden toe, die is indrukwekkend. En anders gaan we maar om dat stille protest, dat bourgondisch gemopper in gezamenlijkheid: dat we willen genieten op de genietlijkste manier. Mis dit niet!

Waarbij ik nog wel even aanteken dat mijn aanwezigheid afhangt van de vraag of ik nog tijdig een oppas vind.