Hannover buiten het centrum
Over de binnenstad van Hannover schreef ik al: dat vond ik een heel geslaagde wederopbouwstad. Toch zal niet iedereen de binnenstad even aantrekkelijk vinden als ik, het is toch maar modern immers, veel mensen omringen zich liever met historie. Dat ook de bevolking van Hannover dat doet blijkt wel uit de levendigheid van de wijken buiten het centrum, die niet zo verwoestend gebombardeerd werden en dus veel vooroorlogse charme bewaren.
1.
Vooroorlogs zijn Linden en de Nordstadt, terwijl het paleis dat toegang biedt tot de Herrenhäuser Gärten een recente reconstructie is van wat in de oorlog plat moest. De typering „vooroorlogs” is niet van toepassing op de Calenberger Neustadt, tenminste, niet op hoe die er nu uitziet. Deze wijk werd net als de eigenlijke binnenstad verwoest en vervolgens maar deels hersteld. De kerken staan er nu tussen portiekflatjes uit de jaren 50. Hier is de Hannoverse wederopbouw wat flauw, zo is dat veel gedaan: kerkjes terugbouwen tussen nietszeggende architectuur. Het positieve is dat hier wel binnenstedelijk gewoond kan worden.
2.
3.
Vanuit het centrum loop je de Nieuwstad zo in, ook omgekeerd zijn er weer doorkijkjes.
4.
De historische kerken zijn met veel precisie herbouwd, maar verder oogt de buurt vrij modern.
5.
6.
Hier en daar zijn er oude straatjes overgebleven.
7.
8.
Aardig is het moderne vakwerk in de hoofdstraat, die herinnert aan de veelzijdiger wederopbouw in het centrum
9.
10.
11.
Wel echt oud is de Nordstadt, een plezierige studentenwijk met gezellige horeca, typische winkeltjes en veel weelderige architectuur.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
Hannover is een groene stad. Eén van de groene longen is de parkachtige omgeving rond de Herrenhäuser Gärten. Die tuinen zelf staan niet op mijn foto’s, want daarvoor moet je betalen. Het in de oorlog verwoeste paleis is een paar jaar geleden weer opgebouwd en voorkomt dat fotografen als ik vanaf de openbare weg een glimp van de barokke tuinen vastleggen. De lanen die naar het paleis voeren zijn gelukkig ook al mooi.
19.
20.
21.
22.
23.
Linden was ons eigen wijkje tijdens de Hannoverse vakantie. We huurden er een appartementje en konden zo profiteren van de vele voorzieningen van Linden: aangename cafés en restaurants, goed gevulde biologische winkels, gemoedelijke nachtwinkeltjes en, om de hoek, een bierwinkel die zich toelegde op de schatten van het Frankenland. Wij zaten dus goed.
24.
25.
26.
Aan fraaie baksteenarchitectuur is hier geen gebrek. Ook 20e eeuwse varianten, die deden denken aan onze eigen Amsterdamse School, waren er vertegenwoordigd. Hannover is rijk aan zulke architectuur en ligt wat dat betreft echt op de grens van Noord-Duitsland, waar baksteen overheerst, en Midden-Duitsland met z’n vakwerk.
27.
28.
29.
Maar er was ook beton, en graffiti. Linden koestert z’n rafelrandjes.
30.
31.
32.
Ook de 19e eeuwse architectuur van Linden heeft wat dat betreft veel te bieden.
33.
34.
35.
Er is natuurlijk nog wel meer buiten het centrum. Het indrukwekkende neo-kasteel van de universiteit had ik graag nog vastgelegd, maar de batterij van mijn camera vond het welletjes. De winkelwandelstraat Lister Meile en de contrasten van de zuidelijke wijken met het groen daar zo dichtbij bewaar ik voor een andere keer. Want Hannover bezoek ik graag vaker, het is op alle manieren een comfortabele Duitse stad, handig bereikbaar met de trein en zeker ook – daar let ik tegenwoordig op – kindvriendelijk. Er komen dus vast nog wel eens foto’s van op deze site.
36.
