Sinds taalcontact

Talen beïnvloeden elkaar, dat is bekend, en taalcontact is van alle tijden. Tegelijk is het geen onderwerp waar gemakkelijk over te spreken valt, want je taal door ’n andere taal laten beïnvloeden, dat is toch eigenlijk niet stoer. Voor veel mensen voelt verfransing of verengelsing als gezichtsverlies, het heet verloedering en zo. Zelfs taalwetenschappers draaien wel ‘ns om de pot…
Terwijl er ook best veel moois over taalcontact te vertellen valt. Op m’n blog wil ik dat in de nabije toekomst ook vaker gaan doen.

Vandaag trap ik af met ’n groter gezichtsverlies, namelijk dat voor Nederland ’n tikje pijnlijke akkoord dat in Minsk gesloten is, en waarin Oost-Oekraïense oorlogsmisdadigers amnestie beloofd wordt. Niet ongewoon voor ’n dergelijk akkoord, maar voor de vervolging van de vermoedelijke daders van de aanslag op de MH17 natuurlijk een wel erg vroegtijdig einde. En Nederland heeft er weer ‘ns geen enkele invloed op uit kunnen oefenen.

Allerlei politici reageerden, maar de reactie van CDA’er Omtzigt, geciteerd door de NOS, vond ik voor nu even het interessantst:

“Wij willen met spoed weten wat dit betekent voor het onderzoek, sinds Oekraïne partij is bij zowel het Minsk-akkoord als onderdeel is van het JIT, dat onderzoek doet naar de aanslag op de MH17.”

U weet, het gaat mij om de taal, minder om de politiek. Welk vermeend gezichtsverlies lijdt Omtzigt hier? Ik zou zeggen: hij zegt since. Het Engelse since, dat soms “omdat” betekenen kan, gebruikt hij hier als sinds, terwijl dat in het Nederlands zo niet zou mogen.

Nu is dat gebruik van sinds niet nieuw. Ik heb het al dikwijls gehoord in Vlaanderen, waar het voor liefhebbers van taalcontact natuurlijk goed toeven is, met al dat letterlijke vertaalde Frans en steeds vaker dus ook letterlijk vertaald Engels. In Nederland zal het ongetwijfeld ook wel vaker opgedoken zijn, vandaag is de eerste dag niet en ook de laatste niet, maar nu zijn er twee dingen meer: het wordt gebezigd door ’n politicus, toch iemand waarvan je aanneemt dat ‘ie z’n woorden weegt, en het wordt gewoon zo geciteerd door de NOS, wat doet vermoeden dat de journalist de uiting niet verwarrend, gemarkeerd of incorrect gevonden heeft (want versprekingen worden meestal toch stilzwijgend gecorrigeerd).

Sinds dus, niet sinds vandaag, het is verder geen nieuws, maar sinds het er is, en sinds er veel meer aardig taalcontact om ons heen is, gebruik ik het als beginpunt van mijn nieuwe blogjesreeks over talige beïnvloeding, met en zonder gezichtsverlies.