Bier in Hannover

Toen we, nu alweer ruim anderhalve week geleden, na een treinreis van een ochtend aankwamen in Hannover, zochten we direct een plek om stevig te lunchen, en uiteraard wilden we bij die lunch Hannovers bier. Je bent in Duitsland of je bent het niet. Die combinatie vonden we bij brouwerij Ernst August, gevestigd in een bouwwerk dat voor een groot deel parkeergarage is maar toch aardig in het Hannoverse stadsbeeld is ingepast. Het bier dat we daar proefden beviel ons direct. Ik vond het zelfs zo bijzonder dat ik het enkele dagen later meetorste in de trein terug, om het voor te zetten aan de bierproefclub van Alkmaar.

Over Hannover plaatste ik op dit blog al twee fotoreeksen, één over Hannovers wederopbouw en één over Hannover buiten het centrum.

Die onderneming was natuurlijk niet zonder risico. Het is een harde wetmatigheid dat bier dat je op je vakantie heerlijk vindt, eenmaal thuisbezorgd toch niet veel bijzonders blijkt te zijn. Wijnliefhebbers schijnen dat ook zo te ervaren met de wijn van op vakantie. Gisteravond was de bierproefclub bijeen in het Biermuseum en waagde ik het. In literflessen kwam het bier op tafel. Het liep wonderwel goed af: het pils van Ernst August viel juist erg in de smaak en de proefnotities klopten goed met mijn eigen notities uit Hannover.

Een heel rijk pils

Stadsbrouwerij Ernst August maakt verschillende bieren. Ik sleepte ook nog een Rotbier mee, rood van kleur dus, en dat kon mede door de Saphirhop de vergelijking met een moderne red ale prima aan, waarbij het zelfs positief uitkwam door de diepe troebelheid en de rijke aroma’s die daar bij horen. Maar het bier waar Ernst August zich het meest mee laat identificeren is toch het pils. Van een Noord-Duits pils verwacht je wel hoppigheid, dat zat er ook zeker in, en ook de broodachtige mout past wel bij wat je van zo’n bier kunt verwachten. Maar wat dit pils zo bijzonder maakte is het rijke gistprofiel.

Het pils van Ernst August wordt niet gefilterd of gepasteuriseerd. Dat hoeft natuurlijk ook niet, Duitsland heeft wat dat aangaat een rijke traditie. Maar zelfs zo’n genoeglijk Kellerbier heeft nog niet het aroma van dit pils. We vonden het banaanachtig haast, zo fruitig, het deed denken aan vanille en aan paardenbloemen. Tegelijk haalden we er geen overdreven botersmaak uit, een beetje van die smaak mag natuurlijk wel bij zo’n pils, maar nee, onze notities gingen over het fruit en de geurigheid en het prikkelende, volle mondgevoel. Waarlijk een prestatie, dit pils. Daar wil ik best nog ‘ns voor terug.

De evenwichtige Hannoverse biercultuur

Ernst August was één van de twee brouwhuizen in de oude stad. Het andere heette Meiers Lebenslust, dichtbij het feeërieke raadhuis. Daar hadden ze voor de gelegenheid een Oktoberfestbier op tap en dat beviel ook. Het had precies het aroma en het mondgevoel om goed te passen bij de gebraden eend die we lieten aanrukken. Moutig, vol, een zoetigheid die tussen die van rogge en pruimen in stond, wasachtig zacht, een lief hopje – ook dit bier was raak. Het is toch plezierig om over stadsbrouwerijen te beschikken die de kunst van degelijk brouwen zo goed verstaan.

Hannover heeft ook nog twee grote brouwerijen, Gilde en Herrenhäuser, die gewoon doordrinkbaar industrieel bier afleveren. Interessanter vond ik dan de twee kleine brouwerijtjes, die duidelijk aansluiting zochten bij de craft beer revolution en zich vol overtuiging op de hippe aromatische hopjes hadden gestort. MashSee had daarnaast ook nog een prima stoutbier. Het hoppige blonde bier van de coöperatieve brouwerij Nordstadt deed uitkijken naar hun komende recepten.

Biercultuur betekent natuurlijk ook dat het bier gedrónken moet worden, dat het verkrijgbaar moet zijn. Tot mijn genoegen was het bier van Nordstadt en MashSee, toch de kleintjes, volop verkrijgbaar, ook in de nachtwinkels. Het had ook zeker bekendheid bij het publiek, want toen ik in die Nordstadt zocht naar het winkeltje van de oprichter kon men me dat zonder moeite wijzen. Ook andere bieren hadden hun plek in Hannover, zo was er een sfeervol winkeltje in Linden dat zich op de traditionele bieren van Bamberg en omgeving toelegde. Echte biercafés, met tientallen taps, waren er óók. In één ervan trof ik nog een groepje hobbybrouwers dat als het even meezit in de toekomst voor nog meer Hannovers bier zal zorgen.

Hannover als bierbestemming

Ik heb al vaker bierreizen door Duitsland ondernomen. In Hannover ben ik toen al wel geweest om er even over te stappen, maar niet om er naar bier te zoeken. Dat doen mensen toch eerder in het nabije Goslar, bakermat van het Gosebier. Hannover had ooit ook een eigen stijl, Broyhan, maar dat lijkt te zijn verdwenen, al leeft het misschien voort in het lichte Lüttje Lage, een bier dat daar als deel van een kopstoot wordt gedronken en zonder meer ook niet vreselijk boeiend is. Dus nee, een klassieke bierbestemming is Hannover niet, het is geen Bamberg of Leipzig, geen Goslar of Berlijn, geen Keulen of Düsseldorf – maar goed, dat hoeft ook niet. Het bemoedigende aan Hannover is juist dat het zónder die bierfolklore toch een uitstekende stad voor bierliefhebbers is, met een grote groep enthousiastelingen en uitstekende bierhoreca. En dus dat merkwaardige pils. Er is nog twee liter van in Alkmaar, maar dat zal niet lang meer duren…