Bierrecensie: Bevog-proeverij

In het stamcafé zei de stamgast dat hij tegenwoordig nogal gek is van brouwerij Bevog. Dat zei hij volgens mij toen we aan een Duitse diacetylbom van Vulkan zaten, want mijn herinnering smaakt naar witte chocola en brosse koeken. Brouwerij Bevog is in Nederland nauwelijks bekend, hetgeen natuurlijk meteen mijn interesse wekte, en zijn belofte dat Bevog beter brouwen kon dan Vulkan deed die interesse niet verslappen. Niet veel later werd er een proeverij belegd, in het stamcafé, op een besloten avond in juli. Dat was deze week.

Bevog, een introductie

Het doel van de proefavond was simpel: een klein groepje Alkmaarse bierliefhebbers zou kennismaken met brouwerij Bevog. Die brouwerij liet zich, weliswaar pas ’n paar biertjes later, kernachtig samenvatten als De Dochter van de Korenaer van Slovenië: moderne bieren in moderne stijlen, gebrouwen door echt Sloveens brouwtalent, maar wel net over de grens in Oostenrijk (zoals de Dochter net over de grens in België brouwt). Moet je zo’n brouwerij nou Oostenrijks of Sloveens noemen? De praktijk was die avond toch dat we het over Sloveens bier hadden. Dat klonk ook wel lekker exotisch.

Brouwerij Bevog past in een hausse aan nieuwe brouwerijen, haast overal in Europa, die lekker hoppige pale ales maken, en rijke, aromatische stouts. De craft beer revolution, zegt men dan, en die is alomtegenwoordig, lijkt het wel: Oostenrijk, Tsjechië, Polen, Hongarije, Italië… Ook Slovenië weet zich inmiddels door bierlanden omringd. Bevog volgt de trends en zet er nieuwe, in ieder geval op de eigen markt en wie weet ook wel in Nederland.

Bieren van Bevog

Zes bieren uit het vaste assortiment van brouwerij Bevog proefden we, deze week. Daarna sloten we af met nog wat tijdelijke bieren, maar die bespreek ik in dit blog verder niet. Zes bierrecensies van een brouwerij die zó onbekend is, dat is al aardig wat.

Het eerste bier was de DEETZ, een “hoppige kölsch”, aldus het etiket (dat drietalig was: Duits, Engels en Sloveens). Of die naam kölsch op dat etiket mag staan, dat is een zaak voor juristen. In ieder geval had het bier een mooi gistprofiel, wat druivig, en een felle hopbitterheid, haast die van druivenpitten. Dat was een aardige balans, ook al is dit bier duidelijk als opstapje bedoeld, de brouwer laat maar ’n deel van z’n kunnen zien.

• Bevog – DEETZ
• Alcohol: 4,8%
• Bitterheid: 27 IBU

Na de kölsch zetten we in op iets meer aroma met de TAK, een pale ale. Al in de geur vond ik het een mineraalrijk, “steenachtig” bier, hard én harsig. Het bier bleek inderdaad verrassend droog, maar miste daardoor ook wel wat sprankeling. Het herinnerde aan sterke thee. Zeker bitter, maar minder doordrinkbaar dan de brouwer voor ogen moet hebben gehad.

• Bevog – TAK
• Alcohol: 5,5%
• Bitterheid: 35 IBU
• Stamwortgehalte: 13.1 Plato

We verlangden naar een IPA en die kregen we. De KRAMAH verleidde al onmiddellijk met een zachte, bloemige hopgeur en daarna praatten we over paprika, ananas, mandarijn, paardenbloem en Split-ijsjes. De kruidige en zelfs wat ziltige toets maakte het bier bijzonder genietbaar. Een vriendelijke IPA die ons voldoende uitdaagde.

• Bevog – KRAMAH
• Alcohol: 5,5%
• Bitterheid: 35 IBU
• Stamwortgehalte: 13.1 Plato

Het tweede deel van de proeverij was bestemd voor donkere bieren. De BAJA oatmeal stout zette wat dat betreft meteen de toon. Een bier vol donkere mout en aroma’s van chocolade, laurier, tropisch hout en in de geur wat toffee. ’n Stevige hopbitterheid begeleidde ons langs diepe, boeiende smaken – een bier om lang van te genieten.

• Bevog – BAJA
• Alcohol: 5,8%
• Bitterheid: 29 IBU

Meer aroma’s stonden ons te wachten, want de BAJA werd opgevolgd door een smoked porter: OND. In de geur vond ik die iets zepig, maar verder deed het bier wel wat je van een smoked porter mag verwachten. Fris, knisperend rokerig, met voldoende zachte branderigheid. Tabak, laurier, haardvuur, koffielikeur: het kwam allemaal voorbij, en dat zonder dat er een hoog alcoholpercentage voor nodig was.

• Bevog – OND
• Alcohol: 6,3%
• Bitterheid: 43 IBU

De afsluiter van de reguliere proeverij was de Black IPA RUDEEN. Een bier waar reikhalzend naar werd uitgekeken, want dit zal binnenkort op de tap komen in het stamcafé. We voelden ons voorproevers. Het bier was duidelijk hoppig, peperig en fris: we noteerden honing, allspice en rozen náást de volle hopbitterheid en de typische fruitigheid van granaatappel. Lang bleef de bitterheid hangen, maar onaangenaam was dat allerminst.

• Bevog – RUDEEN
• Alcohol: 7,4%
• Bitterheid: 67 IBU

Bevog Brouwerij: bierrevolutie van elders

Op deze site, en ook elders op het internet, heb ik er al vaker een punt van gemaakt: we moeten onze blik vaker op Midden-Europa richten, want ook daar wordt groots gebrouwen. Tegelijk heb ik mezelf daarbij ook wel eens afgevraagd of dat nou werkelijk nódig was. Voegen die brouwerijen uit het oosten – Pinta uit Polen, Legenda uit Hongarije, Matuška uit Tsjechië – nu werkelijk iets toe? Bevog herinnerde me eraan, dat ze dat wel degelijk doen: de Midden-Europese biercultuur, met z’n lichte bieren met vaak lage stamwortgehaltes, gaat ook aan nieuwe brouwers als Bevog niet voorbij. Deze brouwers weten hoe je smaakvol bier maakt zónder dat er heel veel alcohol, koolzuur of ander raars voor nodig is. Dat maakt deze bieren zo verfrissend. Bevog zou wat dat betreft het begin moeten zijn van de definitieve doorbraak van Midden-Europees “craft beer” in Nederland.

• Brouwerij: Bevog Craft Brewery
• Geproefd: 7 juli 2015
• in: Proeflokaal De Kleine Deugniet
• Alkmaar