Een eigen gids voor Alkmaar
In 2016 schreef ik een persoonlijke reisgids over Texel, het eiland van mijn familie, die ik Een eigen gids voor Texel noemde. Die gids heb ik als pdf-bestand op mijn website geplaatst, gratis, voor de liefhebber. Er kwamen vriendelijke reacties op en nadien ben ik over Texel blijven schrijven, in 2018 schreef ik het Tessels Taalboekje en in 2019 Beurd en deen, een geschiedenis van Texel op sien Tessels. Maar hoe vaak ik in die tijd ook op Texel was, de meeste tijd bracht ik in Alkmaar door, mijn woonplaats.
In 2020 veranderde er plotseling veel in de wereld. Door de coronacrisis zat reizen er voorlopig niet meer in, de trein was alleen nog voor essentiële verplaatsingen bedoeld en op Texel viel het toerisme even helemaal weg. Voor mij als tekstschrijver betekende dat: veel minder werk, tegelijk veel meer tijd om te gaan wandelen en fietsen. Zo herwaardeerde ik Alkmaar, een oude liefde. Ik was mijn stad te gewoon gaan vinden in de jaren die ik er woonde, alsof schoonheid slijt. Als het er naar lente rook zei ik: „het ruikt net als op Texel.” Waarom zei ik op Texel dan nooit dat het er net als in Alkmaar rook?
Dagen, weken wandelde ik door Alkmaar en las ik in de boeken die ik over mijn stad in huis had. Niet minder dan Texel verdiende Alkmaar een gids, vond ik, die gids moest ik dan maar schrijven, nu daar toch de tijd voor was. Zo tikte ik Een eigen gids voor Alkmaar, een dikker boek dan dat over Texel zelfs. Nu is de gids bijna klaar en dat is klaar genoeg, want helemaal af is een gids nooit: ik zal er veranderingen in bijhouden en gedachtes aan toevoegen, later. Daarom geef ik dit werkje ook als e-boek uit.
Stadsgids Alkmaar maar dan op de bank
Een eigen gids voor Alkmaar is een wandelgids, maar wel een losse. Ik neem de lezer mee op mijn wandelingen door de stad, maar die lezer mag er natuurlijk van afwijken, ik schrijf je niks voor. Er is weinig beter dan een beetje verdwalen in een oude stad als Alkmaar. Je ontdekt altijd wel wat nieuws, daar heb je mij niet eens voor nodig. Wat ik doe, is wijzen op wat ík mooi vind, op wat míj interesseert, dat is mijn aandeel aan het gesprek, de rest mag de lezer zelf invullen. Het is een eigen gids, die op te vatten is als een uitnodiging om met me mee te wandelen.
In deze stadsgids beschrijf ik uiteraard het beroemde oude centrum van Alkmaar, maar ook de wijken daaromheen komen aan bod. Er is bijna overal wel wat te zien. Reizen is fantastisch, maar het hoeft dus niet eens naar ergens anders te zijn, je kunt ook reizen in je eigen stad, je kunt ook reizen met een boek.
Een subjectieve reisgids is niet compleet zonder persoonlijke aanbevelingen: kroegjes die ik leuk vind, winkels waar ik kom, restaurants waar ik graag ga eten. Zulke tips staan ook in deze gids, de adressen staan steeds apart in een handig lijstje, om het de lezer gemakkelijk te maken. Geen van de restauranthouders, winkeleigenaren of caféuitbaters heeft mij voor mijn beschrijving van hun zaak betaald. Dan immers zou het geen eigen gids meer zijn.
Stadsgids Alkmaar als e-boek (maar ook in druk)
Omdat er altijd wel wat verandert en veranderingen, zeker nu, wel eens heel snel kunnen gaan, heb ik voor deze stadsgids de vorm van het e-boek gekozen. Ik kan dan steeds een geüpdatet bestand op mijn website plaatsen, als je het boek bestelt is het daardoor altijd „vers” (maar dus niet: „van de pers”). Als je het boek al hebt kun je mij mailen voor een nieuwe versie, met je oorspronkelijke factuur in bijlage als bewijsje. Dan stuur ik je het laatste bestand toe. Je e-mailadres wordt vervolgens niet bewaard, zeg ik daar maar bij. Ook aan veranderende regelgeving heb ik mij te houden.
Nou ben ik zelf een liefhebber van het gedrukte boek, dat leest toch het lekkerste, vind ik. Ook Een eigen gids voor Alkmaar kan tastbaar worden gemaakt, door het te laten printen en binden. Er is dus een geprinte versie, met een gladde kaft, heus netjes, al is het dan geen kleurige stadsgids zoals je die in de boekwinkel kopen kunt. Het is het ‘eigene’ dat telt. Ik stuur je een geprint exemplaar of ik breng het even langs; het e-boek krijg je er gratis bij. Het is een beetje maatwerk maar dan heb je wel iets om vast te houden en mee te nemen op een Alkmaars terras.
Van Texel naar Alkmaar
Met Een eigen gids voor Alkmaar heb ik mijn schrijverschap eindelijk naar het vasteland gebracht, naar de Overkant zoals de Texelaars zeggen. Ik ben van zins om meer over het vasteland te schrijven, zeker nu ik gezien, gehoord en geroken heb dat het hier in de lente ook heel mooi kan zijn, misschien wel altijd is. Er is zoveel om te ontdekken, er blijft zoveel te ontdekken. Dat verandert nooit.