Categorie Bier

1
Echt Nederlands bier
2
Heinekens regenzomer
3
Meer bier in de krant
4
Bier in Luxemburg
5
Bier in Portugal
6
Bier in Polen, Slowakije & Tsjechië
7
Bier in Boedapest
8
Bier in Litouwen

Echt Nederlands bier

De bierrevolutie lijkt haast voltooid. Zelfs de supermarkten pakken nu uit met speciaalbier en de kranten blijven er over schrijven, weliswaar nog niet zo veel als over wijn, maar toch al meer dan ooit tevoren. Ook het internet doet nog mee, bier wordt zelfs zo populair dat de online discussies erover hetzelfde niveau krijgen als die op GeenStijl of hln.be – misschien wennen voor de oudere revolutionair, maar de discussie is nu tenminste breed en niet meer voorbehouden aan alleen die aardige buren van het bierdorp.

Als de bierrevolutie haast voltooid is, wat blijft er dan over om voor te vechten? Even dacht ik: niets, maar toen herinnerde ik me ineens mijn oude strijdpunt: Nederlands bier. We moeten Néderlands bier gaan drinken, eigen bier, niet de hele tijd die zoete Belgen. Hoe gaat het daar nu eigenlijk mee? Heeft de bierrevolutie het Nederlandse bier eindelijk tot norm verheven? Tot mijn schrik stelde ik vast dat dat eigenlijk niet zo was. Verderlezen…

Heinekens regenzomer

Ook dit najaar moet de firma Heineken slechte verkoopcijfers openbaren. De verkoop van bier daalde in heel Europa met wel 5%. Toch gelooft Heineken niet dat zoiets hun bedrijfsvoering, hun producten of hun imago aan te rekenen valt. Welnee, het ligt aan de regenachtige zomer, schrijft Heineken, en die uitleg neemt de NOS klakkeloos over: “Heineken baalt van regenzomer”.

Regenzomer? Ja? Goed, het heeft in augustus regelmatig geregend en ik herinner me zelfs een gruwelijke plensbui die mijn stadswandeling onmogelijk maakte, waardoor ik en mijn gezelschap in een café zijn blijven hangen, maar een echte regenzomer zou ik de voorbije tijd niet willen noemen. Heel dikwijls was het prettig terrasweer en vaak ook was het gewoon drukkend warm. Een Hongaarse kennis van mij die drie weken in Nederland was had nooit verwacht dat ons Noordzeeland zulke zomers hebben kon. Toch hadden we er één.

Heineken zag die zonneschijn niet, Heineken miste de bijna-hittegolf, Heineken vond geen terrasjes en zelfs geen cafeetje om even te schuilen bij een bui. Deze zomer heet voor Heineken regenzomer, want Heineken verkocht minder bier dan vorig jaar. Verderlezen…

Meer bier in de krant

Meermaals heb ik mij erover beklaagd: er is te weinig bier in de krant. Natuurlijk valt er regelmatig iets te lezen over mislukte overnames en de aandelen van Heineken, maar dat is economie, dat gaat niet over smaak of traditie. Over wijn wordt zo veel meer geschreven. Elke krant heeft wel een wijnrubriek en als er iets over eten wordt gezegd, dan moet er ook weer iets over wijn onderstaan, niet over bier. Dat moest anders, schreef ik. Werd het anders?

De afgelopen weken hebben mij zomaar ’n beetje optimistisch gestemd. Afgelopen weekend was er weer de restaurantrecensie van Hiske Versprille in Het Parool en opnieuw gaf Hiske mij het gevoel best hart voor goed bier te hebben. Nu had ze aan de Brand Zwaar Blond gezeten, bij Julius Bar & Grill in Amsterdam, een restaurant dat ze trouwens maar een vijf gaf en waarvan ze streng vaststelde dat er wel wijn, maar geen speciaalbier op de kaart stond. Daarmee deed Hiske het twee keer goed: niet alleen impliceerde ze dat dit type restaurant ook speciaalbier had moeten hebben, ze liet tussen de regels ook merken haar Brand Zwaar Blond geen echt speciaalbier te vinden, ook al roept Julius op z’n webstek van wel. Verderlezen…

Bier in Luxemburg

Luxemburgs bier

Simon Dinkel op de Schueberfouer

Nederlanders zijn gewend om bij de buren te drinken: Belgisch bier is overal, Duits bier vooral op zomerse terrassen; Belgische en Duitse stijlen worden nagedaan en soms Engelse ook. In ieder geval weten we ons omringd door echte bierlanden en overzee is er natuurlijk ook genoeg om bewonderend naar op te zien.
Wie kijkt er ooit naar Luxemburg?

Op mijn blog heb ik al vaak een lans gebroken voor bieren uit het oosten van Europa. We moeten naar Litouwen, we moeten naar Hongarije, we moeten zeker ook naar Polen en als je er dan toch in de buurt bent, ook naar Slowakije. Zelf ga ik over anderhalve maand weer terug naar Tsjechië.
Keek ik ooit naar Luxemburg?

Anderhalve week geleden was ik zelf in Luxemburg en moest ik er wel naar kijken. Verderlezen…

Bier in Portugal

Bier in PortugalEind januari zat ik nog lekker in Portugal, in Lissabon. Wat daar winter heet voelde als lente. Het was warm, zonnig tussen de buien door, mooi en zeker ook gezellig. Mijn vriendin en ik hadden er voor wat dagen zelfs ’n stamcafé, Marcelino Pão e Vinho, en daar aten we inderdaad brood en we dronken er wijn. We kregen er de heerlijkste worsten en kazen bij te eten: gerookt, gerijpt, gekruid of een combinatie van die drie, en bijna leek het alsof al die smaken ook in de olijven en de wijn terugkwamen. Je zou denken, wie verlangt er dan nog naar bier, in een wijnland is het leven met wijn toch ook goed?

Toch kwamen we op de eerste avond, in hetzelfde barretje, al een bierliefhebber tegen. Het was een Australiër met een Nederlandse vader en een baantje bij een biercafé in Engeland, op wereldreis door Portugal, nu al wat dagen gestrand in ons deel van Lissabon. Hij was met de huiswijn best tevreden, maar zag geïnteresseerd toe hoe wij bijzondere flessen Alentejo en Douro open lieten maken en toen ging het al gauw echt over bier. In Lissabon was er niet veel te vinden, gaf hij toe, maar bij Marcelino hadden ze wel een stout op fles en die moesten we dan toch ‘ns proeven.

Verderlezen…

Bier in Polen, Slowakije & Tsjechië

Bier in PolenAl anderhalve week ben ik terug van vakantie. Daar heb ik nog altijd niets over verteld. Soms lijkt het wel alsof terugdenken al te veel tijd kost. Ik heb m’n foto’s nog niet eens bewerkt. Mijn lijst met bierrecensies is nog niet op Ratebeer gezet. Misschien moet ik dat ook maar niet meer doen.

De vakantie begon in Warschau. In Warschau was ik al eerder geweest, eind 2011. Toen was het kersttijd. De stad was koud, maar er kwam ’n mooi zonnetje door de wolken heen en ik zag, dat ik er wel van kon houden. Bij Warschau moet je dat altijd uitleggen. Weinig Europese hoofdsteden hebben zo’n gaaf historisch centrum, maar ja, dat van Warschau is dan ook herbouwd. Die geschiedenis hè. Het moet er altijd over gaan.

Dat Polen ook een toekomst heeft blijkt uit het bier. Verderlezen…

Bier in Boedapest

BoedapestBoedapest is de hoofdstad van een echt wijnland. Wat zoekt een bierliefhebber daar? Tot voor enkele jaren viel er in de elegante Hongaarse hoofdstad nauwelijks goed speciaalbier te drinken, tenzij het van over de grens kwam. Maar die tijd is gelukkig voorbij. De laatste paar jaar is Boedapest een echte bierbestemming geworden. Dat ervoer ik de afgelopen week, toen ik er was.

“Bierrevolutie”, dat woord hoor je in Nederland ook wel eens vallen. Hipper: craft beer revolution. Kleine brouwerijen zijn in opkomst, uitgesproken smaken mogen weer, nieuwe invloeden komen van over de plas en niet meer uit gevestigde bierlanden als België. Het is een revolutie die zich in Nederland ook voltrokken heeft, vooral in Amsterdam trouwens, de provincie volgt voorzichtigjes.

Wat we in Nederland wel eens vergeten is dat die bierrevolutie in heel Europa aan de gang is. Verderlezen…

Bier in Litouwen

VilniusVerleden weekend bezocht ik Vilnius. Dat is een heel plezierige stad. Er hangt een ontspannen, open sfeer, iets van opluchting haast. De geschiedenis is hier eindelijk geschiedenis geworden, de panden zijn opgeknapt, de tradities gecanoniseerd. Eindelijk vrij, eindelijk zelfstandig. Hopelijk lukt het de Litouwers die aangename sfeer nog lang vast te houden.

In Vilnius kun je eindeloos kerken bekijken, wat ik graag doe, maar je kunt er ook eindeloos biertjes proeven en daar ben ik natuurlijk ook niet vies van. Litouwen heeft, zo ontdekte ik, een bloeiende biercultuur. De Litouwers zijn trots op hun traditionele bieren. Westers importpils domineert hier niet de markt, eigen onafhankelijke brouwers weten zich goddank te handhaven. In Litouwen domineert zelfs niet één stijl. Hoe kan zo’n rijke biercultuur zo ontzettend onbekend zijn in het westen?

Litouws bier heeft een eigen karakter. Mout mag je hier nog proeven, dat is fijn. Haast alle bieren die ik dronk hadden een volle, moutige, broodachtige smaak. Dat past bij de Litouwse cultuur, waarin brood heilig is. Brood mag in Litouwen zelfs niet omgekeerd liggen, als het op de grond valt moet je ’t kussen… Verderlezen…

Wat hier staat, is van Marcel Plaatsman - van mij dus. Ik heb het geschreven, anders stond 't hier niet.